حالا که خاطراتمون رو به خودم شلیک میکنم و پوکه هاش رو توی پادکست ها میکارم مشکیم را گیس... این متن رو برای خودم نوشتم. برای خودم که حالا نمیدونم باید چیکار کنم... حالا که میشه اگر رفتی بعد اولین برف حالا که باز سیگار میکشم...

آدم باید یکی رو داشته باشه تو زندگیش که اگر قاصدک اومد نشست لب طاقچه اتاقش دلش نَترکه... یکی باید باشه که حتما چهارخونه تن کنه، صید کنه آدم رو ببره از این سراب... یکی که همیشه باید باشه... تقدیم به همه ی اونایی که موندن و دو نفر تا زمستون رو بلدند...

آخرین کدوم نقطه ست؟ کاش میشد که بهمون بگن اینجا ک وایسادیم آخرین نقطه ست. مثلا این آخرین بوسه، آخرین خنده آخرین قهوه آخرین تخته، آخرین کافه، آخرین بغل، ما همیشه دیر رسیدیم...