این پادکست روایت چندتا آدم است که یک روز یکیشان گوشی تلفنش را برداشت، زنگ زد به آن یکی و گفت: رفیق! ما افتادیم تو سرازیری، همه با هم داریم سقوط می کنیم منتهی سرعتمون فرق می کنه. یکی زودتر میرسه یکی دیرتر. هر کی ده دقیقه ام دیرتر برسه برنده است. این پادکست احوال آدمهایی است که بودنشان کنار هم همان ده دقیقه دیررسیدن است. همان برد ته دره!