این روز را بهانه‌ای قرار دادم تا یک مقاله از آسو معرفی کنم درمورد رویکرد دو کشور اروپایی در مقابل معضل اعتیاد. یکی پرتغال و دیگری ایسلند. 
با این‌که این روز مخصص شده است به روز بدون دخانیات، اما این فرصت را غنیمت شمردم تا دقایقی به «اعتیاد رفتاری» بیاندیشیم. وقتی درباره یک تهدید صحبت به‌میان می‌آید همیشه کودکان، نوجوانان و جوانان هستند که ممکن است بیشترین آسیب را متحمل شوند. اگر قرار است مشکلاتی مانند اعتیاد برطرف شود، درست‌تر شاید این باشد که ما به‌ صورت درازمدت به حل‌مسئله بیاندیشیم و راه سلامت را برای نسل‌های آینده هموار کنیم. علاوه‌ بر این‌ که تلاش می‌کنیم حالِ‌حاضر را نیز دریابیم.
هیچ شکی نیست که برای ایجاد تغییرات فرافردی، نیاز به مشارکت یکایک افراد جامعه و موسسه‌های مختلف وجود دارد اما این به آن معنا نیست که ما به‌صورت فردی هیچ توانی از خود نداریم.
حداقل اگر در اطراف خود دوست یا نزدیکی را می‌شناسیم که با این «رفتار» درحال کشمکش است شاید بتوانیم به راه‌های خلاقانه‌ای فکر کنیم که می‌تواند در بهبود حال آن یک نفر تاثیرگذار باشد.