اولین صبح پاییز، شاخه های درخت یاس را پیاده روی می کنم

سر هر پیچ می ایستم، صندلی ها را کنار خیابان گلبرگ یاس می چینم و کافه ای خیابانی بر پا می کنم.

از آنهایی که بوی خاطره ی شما را می دهد، مزه ی دمنوش می دهد

وقتی شما لیوان چای تان را هم می زنید، دنیایم جزر و مد می شود. اما آسمانم نه ماه دارد نه خورشید.

از همان ابری ها که خودتان دوست دارید

اولین صبح پاییز، نه پاییز است نه تابستان

چیزی شبیه بهار است که بدون شما سرد است.

اولین صبح پاییز یک چهار فصل است بدون شما،

اما با شما شروع مهر است.

راستی چرا موهایتان پیچ پیچ است و بوی عطر گل یاس می دهد؟

——————————————————

به قلم : یونس محمدی

موسیقی : یویگار ایشیکلی

——————————————————-

UCAST.AM