نوجوونی دوره به‌خصوصیه. زمان تصمیم‌گیری‌های جدی و شروع مسیری که شاید تمام زندگیمون روی اون بنا می‌شه. احتمالا همه ما کیفیتی از زندگی توی ذهنمون داریم که بر اون اساس حساب می‌کنیم نوجوونی مطلوبی داشتیم یا نه. جوونیِ تا حدی غیرمنتظرهِ خیلی از ما روی همین دوران خاکستری عجیب بناشده، دورانی که رگه‌های باریکی از رنگ‌های تند و شارپ از لابه‌لاش با هیجان و فریاد‌کنان، مثل یک امضای خاص، توصیفی از شخصیت دردست‌ساخت افراد می‌ده.

ما کم‌کم از یاد بردیم و سعی کردیم که اشتباهات اون دوره رو پای سن کم خودمون بذاریم، اما شاید هیچ‌وقت، درست برای درک نوجوون‌های اطراف خودمون وقت نذاشتیم تا با بیرون کشیدن خاطرات نه‌چندان شکوهمندمون، بهشون بگیم که چقدر ساده می‌تونن تغییرات ظریفی توی این دوره ایجاد کنن تا اونها هم شاهد تپه‌های قهوه‌ای رنگ پشت سرشون نباشن که دقیقا از ترکیب همون رنگ‌های تند و خاکستری به دست اومده.

قسمت دوم مجموعه رادیویی ـزاغـــ ـکست بر اساس چیزی که دقیقا خود ما و اطرافیانمون زندگی کردیم طراحی شده، با توجه به جزییاتی که می‌تونست تغییر بزرگی توی آینده‌مون به وجود بیاره اما یا کسی اصلا بهمون نگفت،‌ یا جوری گفت که قابل گوش کردن نبود. پیشنهاد می‌کنیم که اگه هنوز انعطافی توی شاخه‌های وجودتون می‌بینید، به قسمت «برای زندگی مستقل» گوش کنید و حتما برای نوجوون‌ها و جوون‌های اطرافتون بفرستید تا اونها هم بتونن از زبون جدیدی، که جای سرزنش ـ از زندگی مشابه خودشون می‌گه، نمایی واقعی از دنیای پیش‌رویِ خودِ مستقل‌شون رو ببینن.

قطعا با یک فایل نیم ساعته نمی‌شه توضیح داد که دقیقا چطور باید مستقل شد، اما می‌تونه شروعی باشه برای شکل‌گیری دوستی ما و مسیری برای انتقال تجربیات رنگارنگ دورانی که برخلاف عام، به خوبی یادمون هست. البته برای اون دسته از افرادی که دنبال راه‌حل برای زندگی مستقل می‌گردن و

دلشون واقعا می‌خواد که بلوغ و استقلال رو باهم و درست به‌دست بیارن

Music Credit(s):

Nosedive – The Flabbies

Riverman – Monolink

Theme From To Kill A Dead Man – Portishead

Freedom – Pharell Wiliams