شاعر: حسین منزوی
اجرا: سیما شهسواری
موسیقی: شبی با خورشید
آهنگساز: کیوان ساکت

از زمزمه دلتنگیم از همهمه بی زاریم
نه طاقت خاموشی نه میل سخن داریم

آوار پریشانی است رو سوی چه بگریزیم؟
هنگامه ی حیرانی است خود را به که بسپاریم؟‌

تشویش هزار “آیا” وسواس هزار “اما”
کوریم و نمی بینیم ورنه همه بیماریم

دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته است
امروز که صف در صف خشکیده و بی باریم

دردا که هدر دادیم آن ذات گرامی را
تیغیم و نمی بریم، ابریم و نمی باریم

ما خویش نداستیم بیداریمان از خواب
گفتند که بیدارید گفتیم که بیداریم

من راه تو را بسته تو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم