رادیو بندر تهران | قسمت چهل و ششم، تنها | دوم آبان ۱۳۹۹
‌‌‌
‌‌این قسمت با حمایت «مخاطبین رادیو بندر تهران» منتشر می‌شود.
‌‌‌‌‌‌‌
برای از حمایت از ما، اگر داخل ایران هستید از طریق لینک زیر:
www.hamibash.com/bandaretehran
و اگر خارج از ایران هستید از طریق لینک زیر:
www.paypal.me/payhamrah
اقدام کنید.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
تنهایی جایی شروع می‌شود که حتی کلمات نیز رفته باشند. سکوت نیز به پایان رسیده باشد و صبوری برای رسیدن مرگ باقی مانده باشد. تنهایی فاصله‌ی بعد از سکوت تا فرا رسیدن مرگ است. امید، تنها بازمانده، در این میان در آمد و شد است، اما امید به چه و که؟ اگر مرگ فقدان امید باشد، تنهایی زمانی است که حضرت والای امید تصمیم به ترک میهمانی گرفته است ولی هنوز لباسش را تن‌اش نکرده است که برود، می‌شود از نگاه و حرکاتش دانست که دیری نخواهد کشید که او نیز به مثابه آخرین مهمان، بساطش را به جایی دیگر ببرد و کسی باقی نمی‌ماند. اما زیبایی لحظات تنهایی در همین ویژگی ناب حضور متزلزل امید است. چون عاشقی که دنبال خلوتی با معشوق باشد و بخت چنان یارش شود که عاشقِ میزبان را معشوق میهمان آخر باشد تا شاید به بوسه و کامی شب چندان شود که در صفحه زندگی یادگار و ماندگار شود امید نیز میهمان آخر تنهایی است.
‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌
در این قسمت آثاری از علی بزرگیان، ارغوان پورعلی، مرحوم سیداحمد حسینی، احسان رضایی و مرضیه رسولی به همراه یادداشت‌هایی از وبلاگ‌‌‌های «بعد از همه چیز»، «سال های دیزالو»، «یک سرخ‌پوست خوب» و «به روایت میم» را می‌شنوید و در نهایت قسمتی از نامه به عشق تریاکی تقدیم خواهد شد.
‌‌‌‌
موسیقی‌های استفاده شده در این قسمت:
Tanhaei – Ali Nemati
Nabz – Hesam Abdi
Havapeyma Ha – Sanam Maroufkhani
Biroon Az In Abyat – Mahmood Sarmadi
Ghomar Baz – Mohsen Chavoshi
Jan-E-Bi Jamal-E-Janan – Abdol Vahab Shahidi
Arousak Saz – Kaveh Salehi
Tofang-E-Ghad Koutah – Abdol Hasan Khoshrou
Abrisham – Marjan Farsad
In Majara – Pallet & Makan Ashgvari
Gom – Tara & Sina
Narenj-E-Khosh Boo – Farzaneh Faghihi
‌

چهل و ششم | تنها